Een mobiel voor Manuela
Manuela is een vrouw van 46 jaar. Zij woont al lange tijd in de langdurige psychiatrie, maar lijkt daar niet goed geholpen te kunnen worden. Men gaat uit van twee diagnosen: een borderline persoonlijkheidsstoornis en een stoornis in de impulscontrole. Deze diagnosen bieden de begeleiding - en dus ook Manuela - geen houvast. Soms spreekt men haar aan op autonomie, soms ziet men haar als een klein kind. Verwarring maakt zich meer en meer meester van Manuela, die haar houvast totaal dreigt te verliezen.De begeleiding ervaart haar als manipulerend en claimend, zelfs 'stalkend'.
Wilmar Harpe, coördinator bij het CCE, laat met deze casus zien hoe herdiagnostiek kan leiden tot een gezamenlijke begeleidingsstijl die meer past bij de mogelijkheden en behoeften van Manuela.