Martin krimpt ineen als hij aangeraakt wordt. Dat is een probleem, want door zijn vergroeiingen zit hij in een rolstoel en moet hij fysiek verzorgd worden. En dat gaat niet zonder aanraking. Hij kan dan gaan schelden en slaan. Soms gooit hij met spullen. Martin zondert zich steeds meer af en heeft minder contact met zijn familie. Begeleiden wordt steeds moeilijker en gebeurt steeds meer 1-op-1, weg van de groep. Er is weinig zicht op perspectief.
Hoe het nu is
Martin is weer opgewekt, zeker als zijn familie vaker op bezoek komt. De aanraking die nodig is bij zijn verzorging kan hij beter verdragen. Ook zijn verdwenen vertrouwen in begeleiders krijgt hij langzaam terug. Begeleiders zien verbetering in hun eigen houding en positie: zij hebben er weer lol in om Martin te begeleiden én fysiek te verzorgen. Zij ervaren dankzij het concept van ‘Centrale Modus’ van Gerben Bergsma, weer nieuwe energie om met Martin te werken. Ze zien dat een positieve, waarderende attitude enorm helpt om het zelfvertrouwen van een team te versterken.