Van stigma naar perspectief

De beelden die aan Jeroen, een jonge volwassen man met een verstandelijke beperking en ADHD kleven, liegen er niet om. Dat is niet verbazingwekkend, want in zijn dossier heeft hij het stempel ‘pedofiel’. Jeroen is veroordeeld voor seksuele delicten die hij als 15-jarige gepleegd heeft met minderjarigen. Het team van de zorgorganisatie waar Jeroen woont, voelt een zware verantwoordelijkheid: ‘Tijdens mijn dienst mag er niets fout gaan!’. Er zijn veel vrijheidsbeperkende maatregelen. Over seks wordt niet gepraat, want iedereen is bang dat dit Jeroen alleen maar op ideeën brengt.  

Hoe het nu is

Onder begeleiding heeft Jeroen weer gezellige contacten met zijn moeder, zijn zus en met vrienden. Hij voelt zich gezien en gehoord. Het stempel ‘pedofiel’ is uit zijn beeldvorming gehaald. Dat hij sinds kort een eigen mobieltje heeft, wat hij al jarenlang wilde, geeft zijn zelfvertrouwen een boost. Het team ziet Jeroen als iemand met behoeftes, die recht heeft om geliefd te zijn, geholpen te worden en succeservaringen op te doen. Ze blijven alert, maar hebben de ruimte om de mens Jeroen te zien. Over seks kan zonder spanning gesproken worden.