In het gezin waar Hans opgroeit, verloopt de dag goed als er een duidelijke volgorde van activiteiten is. Hans heeft vaste taken en dat doet hem goed. Er zijn dan ook nooit echt problemen. Maar dan op een nacht slaat het noodlot toe. Hans haalt zijn hele slaapkamer overhoop, trekt planken van de muren en praat onophoudelijk over touwen, brandweer en politie. Hij is ernstig verward en ineens incontinent geworden.
Hans komt op een crisisplek terecht, maar daar is hij niet te handhaven. Hij wordt een aantal keer overgeplaatst en niemand weet wat ze met hem aan moeten. Uiteindelijk belandt hij in een psychiatrisch centrum waar hij anderhalf jaar doorbrengt.
Uiteindelijk woont hij bij ’s Heeren Loo. Daar ontstaat het probleem dat hij niet uit bed wil komen. Hoe de begeleiding Hans ook probeert te stimuleren, hij wordt alleen maar agressief als er ook maar de geringste eis aan hem wordt gesteld.
Gedragswetenschapper Irma Kolk leert Hans in 2012 kennen. Ze ziet zijn angst en frustratie en gaat op zoek naar oplossingen voor dit probleemgedrag. Als ze bij toeval een interactie tussen Hans en zijn begeleider gadeslaat, gaat haar een lichtje op: "In hoeverre sluiten we wel aan bij de behoeften van Hans?" Om hier meer zicht op te krijgen, pakt zij de behoeftenpiramide van Maslow er bij.
*Dit project is mogelijk gemaakt door het Fonds NutsOhra (tegenwoordig FNO).